Trudu macierzyństwa nie rozumieją ludzie, którzy nie mają własnych dzieci. Co więcej, część rodziców ma spokojne dzieci, które nie sprawiają problemów. Są jednak i takie, które nazwać można „trudnymi”. Sprawdź czy twoje dziecko jest „hajnidem”.

Czym jest „hajnid”?

„Hajnid” jest spolszczoną nazwą angielskiego terminu „high need baby”. Oznacza on dziecko o wysokich wymaganiach. Termin ten określili twórcy modelu rodzicielstwa bliskości – William i Martha Sears. Wspólnie zauważyli, że bywają dzieci, których pewne cechy lub zachowania są wynikiem budowy i sposobu funkcjonowania układu nerwowego, który został pozbawiony pewnej bariery ochronnej.

Czy twoje dziecko jest „hajnidem”?

Twoje dziecko może mieć takie skłonności jeśli płacze zdecydowanie częściej i głośniej niż inne. Dodatkowo dziecko takie prawie nigdy nie śpi, a jeśli już zasypia to tylko przy rodzicu i nie daje się odłożyć do łóżeczka. Oprócz tego dzieci te wymagają nieustannego tulenia i noszenia. Jakie jeszcze są objawy dziecka będącego „hajnidem”? Oto one:

• dziecko wrzeszczy, bo chce coś dostać tu i teraz i trudno je uspokoić
• przeszkadza mu dźwięk i światło, zwłaszcza gdy śpi lub jest usypiane
• jest nadwrażliwe i silnie współodczuwa emocje z zewnątrz
• intensywnie okazuje emocje – płacz, ale i śmiech
• jest nieustannie głodne
• nie toleruje wózka ani łóżeczka lub fotelika czy bujaka
• budzi się w nocy wielokrotnie
• trudno wypracować przy nim rytm dnia
• nie potrafi zająć się same sobą
• jest bardzo ruchliwe, a metka w ubraniu, która drapie, jest prawdziwą tragedią.

Kiedy dziecko można uznać za „hajnida”?

Oczywiście zanim powierzchownie określisz swoje dziecko „hajnidem”, udaj się do lekarza i wyklucz wszelkie choroby, które mogą odpowiadać za powyższe objawy. Mogą to być np. nietolerancje pokarmowe, kolki, alergie, refluks lub wzmożone napięcie mięśniowe.

Jak poradzić sobie z „hajnidem”?

Dzieci takie potrzebują po prostu więcej uwagi i zaangażowania ze strony m.in. rodziców. Nie ma jednak jednej „instrukcji”, która zadziała we wszystkich warunkach. Niemniej, istnieją wskazówki, które mogą być przydatne:

• bądź elastyczny – nie wprowadzaj rutyny i przewidywalności
• pamiętaj, że „hajnid” często je raz dziennie – od rana do nocy i chodzi spać o nieregularnych porach, a dodatkowo często się budzi
• obserwuj dziecko, podążaj za jego potrzebami, a nie za harmonogramem godzinowym
• nie porównuj swojego dziecka do innych – każde dziecko jest inne
• poszukaj grup wsparcia lub rodziców o takim samym kłopocie jak twój
• regularnie znajduj czas dla siebie – szczęśliwy rodzic to szczęśliwe dziecko.