Skonstruowano nowy rodzaj protez, który kontrolowany jest przez mózg. Hugh Herr doznał poważnych odmrożeń kończyn, przez co lekarze byli zmuszeni do amputowania mu obu nóg. Dziś jest szefem grupy Biomechatronics w MIT Media Lab. Podczas konferencji TED w Vancouver, zaprezentował swoje nowe protezy nóg.
Jak działa proteza?
W 1992 roku Hugh Herr miał poważny wypadek w górach. Z powodu licznych i poważnych odmrożeń lekarze postanowili amputować mu obie nóg. Mężczyzna w późniejszych latach stanął na czele Biomechatronic w MIT Media Lab, gdzie rozpoczął pracę nad stworzeniem jak najlepszych protez. Podczas konferencji TED w Vancouver podstawił nowy rodzaj protez kontrolowany przez mózg. Oczywiście zaprezentował je na sobie. Jak tłumaczy, wynalazek jest wyposażony w 24 czujniki i 6 mikroprocesorów, które gromadzą sygnały neuronalne z centralnego układu nerwowego. Sygnały pojawiają się, kiedy właściciel kończyny myśli o jej poruszeniu. Następnie są one przesyłane do protezy, która wykonuje odpowiedni ruch. Wynalazek ma reagować na polecenia neuronów z prędkością i elastyczności taką jak naturalnie poruszają się nogi.
ZOBACZ TAKŻE: PIERWSZY W HISTORII ELEKTRYCZNY FORD MUSTANG MACH-E
Protezy nie są jeszcze doskonałe
Zdaniem Herra odczuwanie kończyny poprzez protezę to ostatni etap w stworzeniu idealnego rozwiązania dla osób po amputacji. Obecnie grupa Biomechatronics pracuje nad nowym typem protezy, która nie tylko jest w stanie odbierać polecenia, ale także wysyłać je do użytkownika. Jest to rozszerzenie ludzkiego układu nerwowego na syntetyczne części ciała. Największym problem, którego jeszcze nie udało się rozwiązać naukowcom, jest zupełny brak czucia w nogach Hugha. Jak informuje: „Kiedy dotykam moich syntetycznych kończyn, nie mam normalnych wrażeń dotykowych ani ruchowych.” Gdyby mężczyzna posiadał czucie, nowy model protezy mógłby w pełni stać się częścią jego ciała. Lekarze podczas amputacji bardzo często obcinają ścięgna jak i zakończenia nerwowe co powoduje zupełny zanik czucia. Jeżeli podczas usuwania kończyn zakończenia nerwowe zachowałyby się w nienaruszonym stanie – wynalazek w sprawdziłby się w pełni. Zespół oczywiście nie daje za wygraną i aktualnie trwają kolejne prace nad udoskonaleniem protez.
