Dziś Światowy Dzień Środków Masowego Przekazu. Ustalił go papież Paweł VI w czasach, kiedy nie było jeszcze internetu. Dziś telewizja, radio, prasa i internet to nieodłączna część współczesnego życia. W Kościele katolickim dzień ten związany jest ze św. Franciszkiem Selezym, który jest patronem dziennikarzy.
Media jako źródło wiedzy, rozwoju, wychowania, edukacji i rozrywki
Dziś Światowy Dzień Środków Masowego Przekazu – ustanowił go w 1967 roku Papież Paweł VI. Patronem dziennikarzy został św. Franciszek Salezy, który uważany jest za opiekuna i orędownika twórców środków masowego przekazu. Media to nieodłączny element współczesnego życia, są źródłem wiedzy, rozwoju, wychowania i edukacji oraz rozrywki. Niestety są one również źródłem niosącym wiele zagrożeń i niebezpieczeństw. Poprzez to nietypowe święto warto uświadomić sobie jak ważną funkcję pełnią media i jak wielka odpowiedzialność spoczywa na dziennikarzach. Ponadto, prasa, radio, telewizja, internet oddziałuje na człowieka codziennie, to dzięki nim ludzie mogą zdobywać nowe informacje oraz kształtować opinie.
Media wyróżnia ich ogromny, ponadregionalny, ogólnokrajowy, globalny zasięg. Treści przekazywane w mediach mają charakter publiczny. Masowymi środkami stawały się kolejno: w XIX w. prasa, która funkcjonowała w najbardziej rozwiniętych krajach Europy i w Ameryce Północnej, film w latach 20. XX w., radio – lata 30. oraz telewizja – lata 50.
Cechami środków masowego przekazu są:
- przepływ informacji musi odbywać się w regularnych odstępach czasowych, np. ciedziennie, raz na tydzień itd.
- odbiorca może mieć wpływ na na przekazywane treści jedynie przez zmienną skalę popytu
- muszą być dostosowane do horyzontów oczekiwań i kompetencji przeciętnego odbiorcy
- informacja
- propaganda
ZOBACZ TAKŻE: KOLEJNE WŁOSKIE MIASTO SPRZEDAJE DOMU ZA 1 EURO
Środki masowego przekazu, a kształtowanie się wzoru wpływu
Robert Merton przeprowadził badania wśród czytelników periodyku społeczno-politycznego w Rovere. Respondenci mieli wskazać, do kogo zwracali się o pomoc w osobistych sprawach, a następnie wskazywali osoby, do których powszechnie zwracano się o poradę w tych sprawach. Celem badania było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy istnieją osoby, które wywierają wpływ na innych ludzi, i jakie to są osoby. Na ich podstawie podzielono ludzi na:
- ludzi wpływowych,
- wywierających wpływ w obecnej chwili,
- ludzi, których wpływy zanikają, albo których wpływ jest ukryty,
- ludzi przeciętnych,
- samotników.
Okazało się, że grupa ludzi wywierających wpływ czyta pismo nie dla zdobywania informacji, ale po to, aby informować innych ludzi, którzy zwracają się do nich po pomoc lub opinię. Dla przeciętnych czytelników pełni on funkcję prywatną – w przeciwieństwie do ludzi będących ośrodkami wpływu – dla nich pełni funkcję publiczną, ponieważ informacje umożliwiają im występowanie w charakterze interpretatora zdarzeń, które wydarzyły się w kraju i za granicą.
