Przemoc kobiet wobec mężczyzn to niestety mało popularny temat. Zdecydowanie głośniej mówi się o sytuacjach, kiedy ofiarami są panie. Warto jednak skupić się na tym ważnym i często pomijanym problemie.
Twierdzenie, że przemoc to domena wyłącznie mężczyzn jest mitem
Przemoc ze strony kobiet często łączy się z ogromnym wstydem oraz poczuciem winy. Wielu panów prosząc o pomoc spotkało się z wyszydzeniem – mowa tu głównie o znajomych, policji, lekarzach i pielęgniarkach. Dzieje się tak, ponieważ kobiety dużo lepiej potrafią skutecznie udawać ofiarę. Manipulują nie tylko rodziną, ale również wymiarem sprawiedliwości. Wielokrotnie było głośno o sytuacjach, kiedy kobieta niesłusznie oskarżała o gwałt tudzież za sprawą sądu pozbawiała ojca praw do opieki nad jego dzieckiem.
ZOBACZ TAKŻE: OJCOWIE WALCZĄCY O PRAWA DO DZIECI CZUJĄ, ŻE PRZEGRALI NA STARCIE
Twierdzenie, że przemoc jest wyłącznie domeną mężczyzn to groźny mit i krzywdzący stereotyp. Sprawia, że jedna płeć jest faworyzowana i uprzywilejowana, a cierpienie drugiej jest pomijane i umniejszane. W filmiku poniżej można zobaczyć wyniki różnych badań oraz wyjaśnienia, które jednoznacznie kwestionują szkodliwy stereotyp jakoby tylko mężczyźni bywali oprawcami.
ZOBACZ TAKŻE: DLACZEGO MĘŻCZYŹNI NIE SĄ ZAINTERESOWANI MAŁŻEŃSTWEM?
Przyczyny przemocy:
- chęć dominacji, sprawowania kontroli w związku, walka o władzę, o zarządzanie budżetem domowym
- gniew, który jest odpowiedzią na zazdrość
- zemsta za nieodpowiednie zachowanie
- makiawelizm seksualny – czyli związanie się z partnerem tylko po to, aby zrobić karierę, dostać awans czy mieć bardziej luksusowe życie
- zaburzenia osobowości
- brak równoprawnego partnerstwa
Kobiety często mówią do swoich partnerów: „prawdziwy mężczyzna zachowuje się…” lub „nie jesteś prawdziwym mężczyznom”, itp., co jest niezwykle ciężkie dla panów, ponieważ utarło się, że to właśnie on jest głową rodziny i ostoją. Na ofiarach często stosuje się również system kar i nagród, co w relacji partnerskiej nie powinno mieć miejsca. Zwykle mężczyźni na początku się buntują, jednak stopniowo rezygnują. Mają świadomość, że kobieta w każdej chwili może pozbawić go rodziny, ograniczyć kontakty z dzieckiem i skazać na płacenie alimentów.
Zrezygnowani mężczyźni próbują leczyć swoje rany sięgając po alkohol. Chcą złagodzić poczucie bezradności oraz frustrację używkami, co jeszcze bardziej pogarsza ich stan. Wiele przypadków kończy się złożonymi problemami psychologicznymi.