Bezsprzecznie wiele osób cierpiących na tą przypadłość zastanawia się, czy choroba lokomocyjna jest uleczalna. Równie często pojawiają się pytania jak z nią walczyć oraz w jakim wieku się ujawnia. W tym artykule znajdziesz odpowiedzi na nurtujące pytania i dowiesz się przydatnych rzeczy o chorobie lokomocyjnej.

Choroba lokomocyjna – kiedy się ujawnia?

Zacznijmy od wyjaśnienia, czym tak naprawdę spowodowana jest choroba lokomocyjna. Mianowicie jest to zaburzenie, które występuje na skutek zakłóceń w odbieraniu ruchu przez różne zmysły. Prościej mówiąc zmysł równowagi jest świadomy, że ciało znajduje się w ruchu, jednakże inne nie. Wywołując wymioty stara się oczyścić organizm, ponieważ przypomina to halucynacje, jakie występują na przykład przy zatruciu. Co ciekawe występuje ona zazwyczaj u dzieci od 2 do 12 roku życia. U niemowlaków nie zdiagnozowano takiego zaburzenia.

Choroba lokomocyjna objawy

Organizm wyczuwając sprzeczności mózgu ze zmysłami reaguje na nie w różnoraki sposób. Najczęściej są to: nudności, wymioty, ból głowy i bladość. Czasem zdarza się również chwilowa utrata równowagi oraz poty. Kiedy mamy do czynienia z naprawdę silną chorobą lokomocyjną może dojść do tego spadek ciśnienia, a także trudności z oddychaniem.

Jak zapobiegać chorobie lokomocyjnej?

Niewątpliwie najważniejszym jest, aby osoba na nią cierpiąca była wypoczęta i wyspana przed podróżą. Powinna pamiętać, żeby w miarę możliwości usiąść przodem do kierunku jazdy i unikać gwałtownego poruszania w czasie jej trwania. Co więcej dobrym rozwiązaniem będzie drzemka w czasie podróży. Jeśli takie zapobiegawcze działania nie przyniosą efektów należy sięgnąć po środki farmakologiczne. W aptece bez problemu można dostać tabletki, syrop lub krople, które zniwelują objawy. Naturalnym składnikiem jest natomiast imbir. Na przykład cukierki o tym smaku znakomicie wpłyną na naszą pociechę.

Czy choroba lokomocyjna jest uleczalna?

Jak już pisaliśmy wcześniej, choroba lokomocyjna przemija zazwyczaj z wiekiem. Po 12. roku życia rzadko zdarza się, że nadal występuje. Dorośli jedynie sporadycznie borykają się z tym problemem. Co więcej najczęściej spotyka ona kobiety w ciąży. Po tym okresie zanika i nie ma negatywnych skutków.