Dyskomfort przy menstruacji i uciążliwy ból w okolicach miednicy. Wiele kobiet ignoruje takie objawy, ponieważ uważają to za coś normalnego. To bardzo duży błąd, gdyż niekoniecznie może to być zwykły ból brzucha podczas menstruacji. Niestety, lecz może być to pierwszy objaw groźnej choroby, która może spowodować bezpłodność. Endometrioza co to jest? Jak się wyleczyć?
Endometrioza co to za choroba?
Po raz pierwszy była opisana w XIX wieku przez lekarza Rokitańskiego, jednak w praktyce nie była wcale znana. Endometrioza co to jest? To nic innego, jak gruczolistość błony śluzowej macicy. Bardzo długo stanowiła wielki znak zapytania dla lekarzy. Diagnozowali ją jako wsteczne miesiączkowanie. Całe szczęście, nauka posunęła się do przodu i już wiadomo, że to występowanie tkanki endometrialnej macicy w okolicy innych narządów. Niestety, ta choroba dotyka coraz większej ilości kobiet w wieku rozrodczym, ponieważ ok 15%. To schorzenie jest przewlekłe, a jej występowanie zależy od naszych hormonów, uwarunkowania genetycznego i środowiskowego oraz naszej odporności.
Endometrioza objawy
Istnieją aż trzy typy tej choroby: otrzewna, jajnikowa i głęboko naciekająca. Ta ostatnia jest najpoważniejszym rodzajem schorzenia. Endometrioza co to jest i jakie są jej oznaki? Głównym objawem jest mocny ból w dole brzucha. Nasila się głównie podczas menstruacji. Z biegiem czasu ból się nasila i zaczyna pojawiać się również podczas współżycia. W zależności od położenia ogniska zapalnego, może pojawić się również krwiomocz, niewielkie krwawienia z układu pokarmowego, ale również duży ból podczas wypróżniania. Objawy ustępują dopiero, gdy kobieta wchodzi w okres przekwitania.
Endometrioza jak ją leczyć?
Sposób leczenia tego schorzenia zależy od kilku czynników, jednak przede wszystkim od zaawansowania szkodliwych zmian oraz stopnia zniszczenia układu rozrodczego. W tym celu stosuje się badanie laparoskopowe. Dzięki niemu, lekarz może nas jednocześnie zdiagnozować, ale również usunąć poniektóre ogniska i torbiel chorobowe. Endometrioza musi być leczona farmakologicznie. Terapia zajmuje przeważnie około roku. Jednak jest duże „ale”, powoduje ona zanik jajeczkowania. Z tego powodu lekarze nie polecają jej pacjentkom, które starają się lub chcą mieć w przyszłości dziecko.